Αλλάζει ο χάρτης της έρευνας στην εγκυμοσύνη. Ερευνητές ανέπτυξαν μίνι πλακούντα στο εργαστήριο και ελπίζουν να βοηθήσουν στην αποφυγή των αποβολών, της προεκλαμψίας και των θανάτων των μωρών.
Σε μια υγιή εγκυμοσύνη ο πλακούντας αναπτύσσεται και προσκολλάται στον τοίχο της μήτρας, απ’ όπου παρέχει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά για το μωρό, απομακρύνοντας τα απόβλητα από το αίμα του εμβρύου. Επίσης εκκρίνει ορμόνες για τη μητέρα.
Μια εγκυμοσύνη μπορεί να αποτύχει, όταν το έμβρυο δεν εμφυτευτεί σωστά στη μήτρα και ο πλακούντας δεν προσκολληθεί όπως πρέπει. Η κατανόηση του τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν δύσκολο να διερευνηθεί, επειδή οι επιστήμονες δεν είχαν πλακούντες να μελετήσουν και οι πλακούντες των ζώων είναι πολύ διαφορετικοί, για να κάνουν ουσιαστικές συγκρίσεις.
Όπως αναφέρει το περιοδικό Nature, η ανακάλυψη των επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Cambridge τους δίνει ένα ζωντανό όργανο, πάνω στο οποίο μπορούν να δοκιμάζουν τις θεωρίες για το τι καταστρέφει τον πλακούντα και το τι μπορεί να γίνει για να διορθώσει τα προβλήματα.
Η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Dr Margherita Turco από τα Τμήματα Παθολογίας και Φυσιολογίας, Ανάπτυξης και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Cambridge δήλωσε: “Ο πλακούντας είναι απολύτως απαραίτητος για την υποστήριξη του μωρού, καθώς μεγαλώνει μέσα στη μητέρα. Όταν δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, από προεκλαμψία έως αποβολή, με άμεσες και δια βίου συνέπειες, τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί”.
Σε συνέντευξη τύπου, όπου ανακοινώθηκε η ανακάλυψη, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters και τον Βρετανικό τύπο, η καθηγήτρια και μία εκ των επικεφαλής ερευνητών Ashley Moffett εξήγησε: “Είναι το πρώτο όργανο που αναπτύσσεται, αλλά είναι και το λιγότερο κατανοητό”.
Το πεδίο της επιστήμης των οργανοειδών έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, με ερευνητικές ομάδες να αναπτύσσουν τα πάντα, από μίνι-εγκεφάλους έως μίνι-συκώτια και μίνι-πνεύμονες, για να τα χρησιμοποιούν, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα την ανθρώπινη βιολογία και τις ασθένειες.
Η ερευνητική ομάδα του Cambridge ξεκίνησε τις προσπάθειές της για την ανάπτυξη ανθρώπινων πλακουντιακών κυττάρων πριν από 30 χρόνια, όταν η Dr Moffett και οι συνεργάτες της μελέτησαν τα κύτταρα τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Η ομάδα ανέπτυξε σταδιακά τρόπους απομόνωσης και χαρακτηρισμού των κυττάρων του πλακούντα και βρήκε τελικά τον σωστό συνδυασμό τους και ένα σύστημα οργανοειδούς καλλιέργειας, για να καταστήσει δυνατή τη δημιουργία μοντέλων μίνι-πλακούντα.
Ο Graham Burton, ο οποίος επίσης εργάστηκε σε αυτή την έρευνα, δήλωσε ότι η επιτυχής ανάπτυξη του μίνι-πλακούντα μπορεί, επίσης, να ρίξει φως σε άλλες πτυχές των σχέσεων μεταξύ του πλακούντα, της μήτρας και του εμβρύου. Αυτές περιλαμβάνουν τον τρόπο, με τον οποίο ο πλακούντας αποτρέπει ορισμένες μολύνσεις, που περνούν από το αίμα της μητέρας στο μωρό, αλλά δεν καταφέρνει να σταματήσει άλλες, όπως ο ιός Ζίκα, για παράδειγμα.
Τέλος ο μίνι-πλακούντας μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την ασφαλή διαλογή φαρμάκων για πιθανή χρήση στην αρχή της εγκυμοσύνης και για να εμβαθύνει την κατανόηση του τρόπου, με τον οποίο οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες μπορούν να διαταράξουν την κανονική ανάπτυξη του εμβρύου.
Πηγη:http://healthmag.gr