«Ούριο άνεμο» φαίνεται ότι φέρνει το cemiplimab ως μονοθεραπεία πρώτης γραμμής για τους ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Η εν λόγω θεραπεία φαίνεται να αυξάνει τη συνολική επιβίωση ασθενών με θετική έκφραση του PD-L1 σε ποσοστό 50% ή μεγαλύτερο των καρκινικών κυττάρων.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ESMO), το cemiplimab μείωσε τον κίνδυνο θανάτου κατά 32% σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία στο συνολικό πληθυσμό της μελέτης. Επίσης, σε μια προκαθορισμένη ανάλυση ασθενών με επιβεβαιωμένη έκφραση του PD-L1 σε ≥50% των καρκινικών κυττάρων, το cemiplimab μείωσε τον κίνδυνο θανάτου κατά 43%.
Η μελέτη
Στην ανοικτή, τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική μελέτη Φάσης 3 υπό σύγκριση τέθηκε το cemiplimab ως μονοθεραπεία με τη διπλέτα χημειοθεραπείας με πλατίνα, σε ασθενείς με θετική έκφραση του PD-L1 στα καρκινικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων ασθενών με επιβεβαιωμένη έκφραση του PD-L1 σε ≥50% των καρκινικών κυττάρων.
Κατόπιν των δεδομένων αυτών θα κατατεθούν εγκριτικοί φάκελοι στις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αλλού.
Αναφερόμενος στις ανακοινώσεις του συνεδρίου δήλωσε ο Ahmet Sezer, M.D., Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Başkent στα Άδανα της Τουρκίας και ερευνητής της μελέτης σημείωσε ότι «αποτελεί αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι σχεδόν τα τρία τέταρτα των ασθενών είχαν μετακινηθεί από το σκέλος της χημειοθεραπείας στο σκέλος θεραπείας με cemiplimab μετά την εμφάνιση εξέλιξης της νόσου και το 12% των ασθενών ήταν προθεραπευμένοι για εγκεφαλικές μεταστάσεις που βρίσκονταν σε σταθερή κατάσταση».
Τα νεότερα πορίσματα εκτιμάται ότι διευρύνουν τα σημαντικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν τον Απρίλιο.
Στο συνολικό πληθυσμό της μελέτης, η διάμεση παρακολούθηση ήταν 13 μήνες τόσο για το cemiplimab όσο και για τη χημειοθεραπεία. Σε αυτούς τους ασθενείς, το cemiplimab κατέδειξε τα παρακάτω αποτελέσματα σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία:
- Μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 32% (λόγος κινδύνου [HR]=0,68· διάστημα εμπιστοσύνης 95% [CI]: 0,53-0,87· p=0,0022).
- Διάμεση συνολική επιβίωση 22 μηνών (OS· 95% CI: 18 μήνες έως μη αξιολογήσιμο) σε σύγκριση με 14 μήνες (95% CI: 12-19 μήνες).
- Μείωση του κινδύνου εξέλιξης της νόσου κατά 41% (HR=0,59· 95% CI: 0,49-0,72· p<0,0001). Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν 6,2 μήνες (95% CI: 4,5-8,3 μήνες) σε σύγκριση με 5,6 μήνες (95% CI: 4,5-6,1 μήνες).
- Ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης 37% (ORR· 95% CI: 32-42%. Το ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης [CR] ήταν 3% και το ποσοστό μερικής ανταπόκρισης [PR] ήταν 33%) σε σύγκριση με ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης 21% (95% CI: 17-25%. Το ποσοστό CR ήταν 1% και το ποσοστό PR ήταν 20%).
Στο μικροσκόπιο τέθηκαν τα στοιχεία ασθενών με επιβεβαιωμένη έκφραση του PD–L1 σε ≥50% των καρκινικών κυττάρων. Στη συγκεκριμένη ομάδα, η διάμεση παρακολούθηση ήταν 11 μήνες τόσο για το cemiplimab όσο και για τη και το cemiplimab κατέδειξε τα παρακάτω αποτελέσματα σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία:
- Μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 43% (HR=0,57· 95% CI: 0,42-0,77· p=0,0002).
- Δεν επιτεύχθηκε διάμεση συνολική επιβίωση (OS) (95% CI: 18 μήνες έως μη αξιολογήσιμο) σε σύγκριση με 14 μήνες (95% CI: 11-18 μήνες).
- Μείωση του κινδύνου εξέλιξης της νόσου κατά 46% (HR=0,54· 95% CI: 0,43-0,68· p<0,0001). Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν 8 μήνες (95% CI: 6-9 μήνες) σε σύγκριση με 6 μήνες (95% CI: 5-6 μήνες).
- Το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) ήταν 39% (95% CI: 34-45%· το ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης [CR] ήταν 2% και το ποσοστό μερικής ανταπόκρισης [PR] ήταν 37%) σε σύγκριση με ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης 20% (95% CI: 16-26%· το ποσοστό CR ήταν 1% και το ποσοστό PR ήταν 19%).
Επιπλέον, η μελέτη εντόπισε μια άμεση συσχέτιση ανάμεσα στην ανταπόκριση του όγκου και των επιπέδων έκφρασης του PD–L1 στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με cemiplimab.
Το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) ήταν υψηλότερο (46%· εύρος: 36-56%) σε ασθενείς με έκφραση του PD–L1 σε ≥90% των καρκινικών κυττάρων, με τα καρκινικά κύτταρα να συρρικνώνονται κατά ποσοστό μεγαλύτερο από 40% μετά από 6 μήνες θεραπείας κατά μέσο όρο (σύμφωνα με τη μέθοδο προώθησης τελευταίας παρατήρησης [last observation carried forward/LOCF). Η συγκεκριμένη συσχέτιση με τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1 δεν παρατηρήθηκε στους ασθενείς που έλαβαν χημειοθεραπεία.
Ανεπιθύμητες ενέργειες (AE) Βαθμού 3 ή μεγαλύτερου εμφανίστηκαν στο 37% των ασθενών που έλαβαν cemiplimab και στο 49% των ασθενών που έλαβαν χημειοθεραπεία.
Το cemiplimab αναπτύσσεται από κοινού από τη Regeneron και τη Sanofi στο πλαίσιο μιας συμφωνίας παγκόσμιας συνεργασίας.
Πηγή: https://virus.com.gr/