Στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας, εστίασαν οι φετινές δράσεις του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της φετινής ΔΕΘ. Ο πρόεδρος του ΙΣΘ Νίκος Νίτσας στη σχετική συζήτηση ειδικών μίλησε για την αναγκαιότητα ευαισθητοποίησης των κοινωνιών στο πρόβλημα της παχυσαρκίας στις λεγόμενες ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες, στο γεγονός ότι έχει μετατραπεί σε «πανδημία» η οποία εντοπίστηκε από την ιατρική κοινότητα το ‘90 καθώς και για την πρωτοβουλία του συλλόγου να βάλει και να αναδείξει στη δημόσια συζήτηση τρόπους άμεσης αντιμετώπισης και πρόληψης για να μην έχουμε προσεχώς ακόμη χειρότερα.
Η πρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος- καθηγήτρια Παιδιατρικής-Νεογνολογίας ΑΠΘ και διευθύντρια Β’ Νεογνολογικής Κλινικής ΑΠΘ στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, Ελισάβετ Διαμαντή, επεσήμανε «Μιλάμε για επιδημία παχυσαρκίας. Είναι μια ενεργειακή ανισορροπία δηλαδή οι άνθρωποι προσλαμβάνουν περισσότερες θερμίδες απ’ό,τι καταναλώνουν. Ωστόσο αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη μεγάλη αύξηση της παχυσαρκίας τα τελευταία 30 με 40 χρόνια; Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε τα ποσοστά της παχυσαρκίας μόνο από τη διατροφή, την άσκηση, τον τρόπο ζωής, τα γονίδια κ.α. Από τη δεκαετία του 90, τότε που η ιατρική κοινότητα εστίασε στο πρόβλημα, διατυπώθηκε ότι ακό–μη και πριν τη γέννηση παιδιών το ενδομήτριο περιβάλλον είναι αυτό που παρεμβαίνει και κάνει το μεταβολικό προγραμματισμό για κάτι που θα συμβεί στο μέλλον, ύστερα από… δύο, 9τρεις γενιές. Από τις μελέτες που έγιναν διαπιστώθηκε ότι οι υπέρβαρες ή οι παχύσαρκες μητέρες κάνουν πιο συχνά μεγάλα παιδιά, καισαρικές τομές, δεν θηλάζουν, ενώ ο θηλασμός είναι μέτρο πρόληψης κατά της παχυσαρκίας και άλλων νοσημάτων διότι εμπεριέχει την έννοια της αυτορρύθμισης. Πολλές δε γυναίκες, σε ποσοστό μέχρι και 30% μετά τον τοκετό, δεν χάνουν τα κιλά της εγκυμοσύνης κι αυτό δημιουργεί προβλήματα, μεταξύ άλλων και στις επόμενες κυήσεις. Και ναι υπάρχει συσχέτιση της παχύσαρκης μητέρας με τα μελλοντικά παχύσαρκα παιδιά της, συνεπώς η πρόληψη κατά της παιδικής παχυσαρκίας ξεκινά από πριν τη γέννηση».
Ενώ, η Ασημίνα Γαλλή – Τσινοπούλου, καθηγήτρια Παιδιατρικής-Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας ΑΠΘ- διευθύντρια Β’ Παιδιατρικής Κλινικής ΑΠΘ στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ & διευθύντρια Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών ΑΠΘ «Εφηβική Ιατρική και Φροντίδα Υγείας Εφήβων» τόνισε «Η πρόληψη, η οικογένεια και ο παιδίατρος διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο από την πρώτη στιγμή της γέννησης ώστε να μειωθούν τα περιστατικά παχυσαρ–κίας. (Συμβουλές για θηλασμό μέχρι την ηλικία των 12 μηνών, στερεές τροφές από τους έξι μήνες ζωής του παιδιού, αλεσμένα φρούτα και όχι χυμούς, γλυκά, μέτρηση λίπους στη διαδικασία ανάπτυξης του παιδιού, φυσική δραστηριότητα, ένα γεύμα με την οικογένεια για να δίνει το παράδειγμα κλπ.). Όσο για τη «βε–βαιότητα» ότι το λίπος των παιδιών θα γίνει ύψος είναι… μύθος. Μέχρι την ηλικία των 5 χρονών τα παιδιά έχουν πρότυπα τους γονείς, ύστερα τους δασκάλους και στην εφηβεία του φίλους. Στα κυλικεία των σχολείων θα πρέπει να υπάρχουν τροφές με μεγάλη διατροφική αξία και όχι… «σκουπίδια». Θα πρέπει να υπάρξει πρόγραμμα υγιεινής διατροφής εντός εκπαιδευτικού συστήματος. Δεν προτείνω την απαγόρευση διότι αυτή δημιουργεί περισσότερο ενδιαφέρον για άχρηστες και επιβαρυντικές τροφές (σνακ κ.λπ.) Θεωρώ ότι η καλύτερη σήμανση των προϊόντων είναι σημαντική για να γνωρίζουμε και να επιλέγουμε προϊόντα υψηλής διατρο–φικής αξίας. Ο δε καλός ύπνος με μεγάλη διάρκεια για τα παιδιά των προσχολικών ηλικιών, μέχρι 14 ώρες, είναι επιβεβλημένος για μια καλύτερη ανάπτυξη και μελλοντική ζωή, σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες και έρευνες.
Με πιο σκληρό λόγο ο Αθανάσιος Χριστοφορίδης, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής – Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, ανέφερε ότι το φαινόμενο της παιδικής παχυσαρκίας είναι παγκόσμιο. Τα επιδημιολογικά δεδομένα, όπως είπε, τρομάζουν για την προοπτική και το μέλλον. «Το 1/3 του πληθυσμού το 2030, περισσότεροι από 2.000.000.000 άνθρωποι θα έχουν το χαρακτηρισμό του παχύσαρκου. Οφείλουμε, κυρίως για τα παιδιά, να αντιστρέψουμε τους δείκτες κάτι που μπορούμε να κάνουμε στα υπέρβαρα πριν γίνουν παχύσαρκα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση ισορρόπησης στις ανεπτυγμένες χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα ή ίσως υπάρχει αυτή η τάση γιατί δεν μπορούμε να το φτάσουμε χειρότερα! Αντίθετα στις υπό ανάπτυξη ή στις υπανάπτυκτες χώρες υπάρχει μια «έκρηξη» της παχυσαρκίας.
Είναι διατροφικό το πρόβλημα. Δυστυχώς οι περισσότερες μελέτες μας κατατάσσουν στους πρωταθλητές της παιδικής παχυσαρκίας, στις πρώτες τρεις χώρες (παχυσαρκίας ή υπερβαρίας) Δυστυχώς αυξάνονται τα περιστατικά βαρέως πασχόντων (τύπου 2, 3) κάτι πολύ ανησυχητικό το οποίο συνδέεται και με την πανδημία του κορονοϊού (και τις νέες συνήθειες διατροφής, απομόνωσης κλπ) Πολλές φορές από έμβρυο μπορούμε να καταλάβουμε και να διερευνήσουμε ορμονικές διαταραχές (ύψος, βάρος κλπ) Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να αντιστραφούν ακόμη και γονιδιακές διαταραχές. Δυστυχώς όμως το προσδόκιμο ζωής για τις επόμενες γενιές, με τα σημερινά δεδομένα, θα είναι μικρότερο. Ήδη το έχουμε βιώσει γιαγιάδες να θάβουν τα εγγόνια τους. Δεν θέλουμε να είμαστε σκληροί όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να το λύσουμε» τόνισε. Οι γιατροί μίλησαν επίσης για τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στο ψυχισμό των παιδιών (υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών παιδιών) στη μείωση της αυτοεκτίμησης,
στον εκφοβισμό που δυστυχώς παρά τις προσπάθειες πολλών ακόμη δέχονται σε σχολικό ή φιλικό περιβάλλον καθώς και για τα μέτρα διατροφικών συνηθειών με ταυτόχρονη φυσική άσκηση τα οποία θα δρομολογήσουν οι γονείς για τα παιδιά τους έστω κι αν αυτά δεν είναι πολύ «φιλικά» διότι είναι επιβεβλημένα για την υγεία τους. Παράλληλα τόνισαν ότι καταγράφονται από πολύ νωρίς και ορθοπεδικά, καρδιολογικά, δερματολογικά, γυναικολογικά κι άλλα προβλήματα τα οποία κι αυτά όμως μπορούν να προληφθούν.
Πηγη:HealthDaily