Μελέτη Βιέννη: Πιθανές νέες κύριες ενώσεις για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών

Αντίθετα, πρόσφατα στοιχεία από προκλινικές και κλινικές μελέτες εντόπισαν τις δυνατότητες φαρμάκων που προκαλούν την απελευθέρωση σεροτονίνης μέσω του μεταφορέα σεροτονίνης, δηλαδή ουσιών που αντιστρέφουν τη φυσική κατεύθυνση μεταφοράς του μεταφορέα σεροτονίνης.

Μελέτη Βιέννη: Επί του παρόντος, διατίθενται διάφορες κατηγορίες φαρμάκων για τη θεραπεία ψυχικών ασθενειών, όπως η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές. Ωστόσο, αν και τα φάρμακα αυτά παρέχουν οφέλη, συνδέονται επίσης με ανεπιθύμητες παρενέργειες. Οι ιατρικοί ερευνητές προσπαθούν συνεχώς να βελτιώνουν τις φαρμακολογικές ιδιότητες των θεραπευτικών παραγόντων για τη βελτιστοποίηση της αναλογίας οφέλους προς παρενέργειες. Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Harald Sitte στο Κέντρο Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του MedUni Βιέννης διεξήγαγε μια μελέτη για τον εντοπισμό νέων φαρμάκων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία νευροψυχιατρικών διαταραχών. Είναι σημαντικό ότι οι κύριες ενώσεις εμφάνισαν μειωμένο κίνδυνο κατάχρησης ναρκωτικών και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες σε σύγκριση με άλλους παράγοντες που βρίσκονται επί του παρόντος υπό αξιολόγηση. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Molecular Psychiatry.

Στα προκλινικά τους πειράματα, η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Harald Sitte από το Ινστιτούτο Φαρμακολογίας του Κέντρου Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του MedUni Βιέννης, εντόπισε τις δυνατότητες ορισμένων ουσιών από την οικογένεια των συνθετικών ενώσεων της καθινόνης για τη θεραπεία ψυχικών ασθενειών. Οι καθινόνες προέρχονται από την καθίνη, η οποία βρίσκεται στο φυτό khat, και είναι γνωστές για την ικανότητά τους να απελευθερώνουν μονοαμίνες όπως η νοραδρεναλίνη, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη.

“Οι ουσίες αυτές έδειξαν πρώτα επιδράσεις που σχετίζονται με τη σεροτονίνη στα κυτταρικά μας μοντέλα και στη συνέχεια και στο μοντέλο ποντικού μας”, λέει ο Harald Sitte, αναφερόμενος σε αυτή την ουσία-αγγελιοφόρο που θεωρείται βασικός παράγοντας στη φαρμακευτική θεραπεία της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών, όπως οι κοινωνικές φοβίες ή η διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Οι ενώσεις καθινόνης που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη προσέλκυσαν την προσοχή των επιστημόνων λόγω της προτίμησής τους να απελευθερώνουν σεροτονίνη χωρίς να αυξάνουν σημαντικά το επίπεδο ντοπαμίνης στο “κέντρο ανταμοιβής” του εγκεφάλου.

“Κατά συνέπεια, τα νέα φάρμακα που ερευνούμε είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν αντικείμενο κατάχρησης και συνδέονται επίσης με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συνολικά”, λέει ο Harald Sitte.

Απελευθέρωση σεροτονίνης με μικρότερο κίνδυνο

Οι ψυχικές ασθένειες, όπως η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές, μπορούν να ανακουφιστούν με την αύξηση των εξωκυτταρικών επιπέδων σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Αυτό επιτυγχάνεται συνήθως με ουσίες που ταξινομούνται ως αντικαταθλιπτικά.

Ο τρόπος δράσης αυτών των λεγόμενων εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI) βασίζεται στον αποκλεισμό της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης από τη συναπτική σχισμή (μεσοδιάστημα των νευρώνων), γεγονός που αυξάνει την ποσότητα της σεροτονίνης στον εξωκυττάριο χώρο. Σημειωτέον, τα “κλασικά” αντικαταθλιπτικά αναστέλλουν και “μπλοκάρουν” τον μεταφορέα σεροτονίνης.

Αντίθετα, πρόσφατα στοιχεία από προκλινικές και κλινικές μελέτες εντόπισαν τις δυνατότητες φαρμάκων που προκαλούν την απελευθέρωση σεροτονίνης μέσω του μεταφορέα σεροτονίνης, δηλαδή ουσιών που αντιστρέφουν τη φυσική κατεύθυνση μεταφοράς του μεταφορέα σεροτονίνης. Ωστόσο, οι παράγοντες που απελευθερώνουν σεροτονίνη και βρίσκονται επί του παρόντος σε κλινικές δοκιμές ενέχουν τον κίνδυνο κατάχρησης και βλαβερών παρενεργειών – όπως το MDMA, γνωστό και ως “έκσταση”, το οποίο λαμβάνεται ως “ναρκωτικό για πάρτι” σε μη κλινικά περιβάλλοντα. “Η έρευνά μας εντόπισε τους πρώτους εκπροσώπους μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων που απελευθερώνουν σεροτονίνη και δεν προκαλούν διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες”, λέει ο επικεφαλής της μελέτης Harald Sitte, συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, η οποία διεξήχθη από τους πρώτους συγγραφείς Felix Mayer (Πανεπιστήμιο Florida Atlantic University) και Marco Niello (Κέντρο Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας στο MedUni Vienna) σε συνεργασία με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης, το Πανεπιστήμιο Florida Atlantic University, το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου και το Εθνικό Ινστιτούτο Κατάχρησης Ναρκωτικών της Βαλτιμόρης.

 

 

Πηγη: https://www.healthweb.gr/