Πρόταση για κοινές πολιτικές πρωτοβουλίες
Μια συγκριτική παρουσίαση των συστημάτων υγείας σε Ελλάδα και Κύπρο, η οποία είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, έκανε ο Νίκος Πολύζος, καθηγητής Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου της ΕΣΔΥ. Ο κ. Πολύζος εστίασε την παρουσίασή του, μεταξύ άλλων και στην κατανομή των δαπανών υγείας. Στην Ελλάδα οι δαπάνες διαμορφώνονται ως εξής: δημόσιες-κοινωνικές 5% – ιδιωτικές 3% ΑΕΠ, νοσοκομεία 50% – φάρμακο 30% – ΠΦΥ & λοιπά 20% (διαπιστώνεται υψηλός βαθμός ελέγχου πλέον, αλλά πολύ χαμηλός βαθμός ανάλογης αξιολόγησης). Οι πηγές χρηματοδότησης του συστήματος είναι:1/3 ΕΟΠΥΥ, 1/3 φορολογία, 1/3 ιδιωτικές πληρωμές, από 2013 ως 2019. Παράλληλα, στην Κύπρο οι δαπάνες διαμορφώνονται ως εξής: 7 % ΑΕΠ (1/2 δημόσιο & ½ ιδιωτικό). Πηγές χρηματοδότησης είναι: 1/2 φορολογία και 1/2 Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) και ιδιωτικές πληρωμές το 2019. Από 2020 όλα τα έσοδα (εισφορές-φορολογία-συμπληρωμές) και τα έξοδα (capitation-DRGs-fee-for-service) κινούνται μέσω ΟΑΥ, που τα αναλαμβάνει πλήρως. Αναφορικά με τα Δημόσια Νοσοκομεία, στην Ελλάδα οι διοικητές ορίζονται μετά από προκήρυξη από το 2013 έως σήμερα, η οποία ωστόσο υστερεί αναφορικά με τα εκάστοτε κριτήρια. Παράλληλα, οι προϋπολογισμοί από το 2002 και τα ΚΕΝ από το 2012, δεν έχουν στοιχεία αναγκών, διαπραγμάτευσης και απόδοσης. Η όποια εισαγωγή σύγχρονων εργαλείων αξιολόγησης έγινε με αδυναμίες, ενώ η ιατρική αποτελεσματικότητα και η νοσηλευτική ποιότητα, μάλλον βρίσκονται στον «αυτόματο πιλότο», των Διευθυντών-Προισταμένων.
Μόνα κίνητρα είναι τα απογευματινά εξωτ. ιατρεία στις μεγάλες πόλεις, στα μεγάλα νοσοκομεία, & Παν/μια. Προβλήματα υπάρχουν στην πρόσληψη & την απόδοση του ανθρώπινου δυναμικού. Στην Κύπρο υπάρχει ένας ενιαίος οργανισμός (ΟΚΥπΥ) από 2018 (σύγχρονος), τα νοσοκομεία διοικούνται από Γεν. Διευθυντές με προκήρυξη και κριτήρια από το 2018. Επίκειται οι προϋπολογισμοί από το 2019 και τα DRGs από το 2020. Η εισαγωγή σύγχρονων εργαλείων έγινε και εδώ με αδυναμίες. Μια κοινή πολιτική υγείας που θα μπορούσε να σχεδιαστεί και να υποστηριχθεί και από τις δύο χώρες θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα εξής: Πολιτικές Ηγεσίες και Υπουργεία με σχέδια δράσης για τη δημόσια υγεία και όχι απλά για διοίκηση και διαχείριση. Ενιαία ασφάλιση ή/και χρηματοδότηση (10 δισ. ευρώ στην Ελλάδα και 1 δισ. ευρώ στη Κύπρο μέσω ΕΟΠΥΥ & ΟΑΥ). Ενιαίος κι ανεξάρτητος οργανισμός ΕΣΥ & στην Ελλάδα, όπως έγινε στη Κύπρο (ΟΚΥπΥ), αλλά δεν «αυτονομήθηκε» ακόμα, με ανώτατα στελέχη που δεν εξαρτώνται, κυρίως, από τα «πολιτικά» κριτήρια. Παράλληλα, ένας ιδιωτικός τομέας με συμπληρωματικές πολιτικές και τέλος «έξυπνες» επενδύσεις σε ΒΙΤ, Πληροφορική & HR.
Πηγη:HealthDaily