Ποιες διαφορές εντοπίστηκαν μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και ποιος είναι ο ρόλος του θηλασμού. Τι σχολιάζουν οι επιστήμονες.
Ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης των παιδιών κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, συνδέεται με υπερβάλλον βάρος και παχυσαρκία στην προεφηβεία.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη σε 1.778 παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών και 2.294 προεφήβους 10 έως 12 ετών από την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο και την Αιτωλοακαρνανία.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε χθες στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Obesity. Υπογράφεται από τους Γ. Μοσχονή, An. Halilagic, Ε. Καραγλάνη, Χρ. Μαυρογιάννη, Ν. Μουρούτη, C. Collins και Γιάννη Μανιό, από δύο Πανεπιστήμια της Αυστραλίας, το Χαροκόπειο και το Μεσογειακό Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Σύμφωνα με τη συντακτική ομάδα, τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας έχουν φτάσει σε επίπεδα επιδημίας, με τις μεσογειακές χώρες να αναφέρουν τα υψηλότερα ποσοστά παγκοσμίως. Τα στοιχεία δείχνουν ότι παράγοντες της πρώιμης ζωής, συμπεριλαμβανομένου του ρυθμού ανάπτυξης των βρεφών, αυξάνουν την πιθανότητα παχυσαρκίας αργότερα στην παιδική ηλικία.
Παρά τη συγκεκριμένη παρατήρηση, παραμένουν άγνωστοι οι βέλτιστοι ρυθμοί ανάπτυξης των βρεφών, προκειμένου να αποφύγουν την παχυσαρκία στο μέλλον. Στόχος της μελέτης ήταν να προσδιοριστεί ο βέλτιστος ρυθμός ανάπτυξης. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, η ταχεία αύξηση βάρους κατά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής συσχετίστηκε θετικά με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία στην προεφηβεία.
Τα παιδιά που μελετήθηκαν χωρίστηκαν σε αγόρια και κορίτσια. Σχεδόν τα δύο τρίτα των γονέων τους ήταν ηλικίας κάτω των 42 (πατέρες) και 38 ετών (μητέρες). Η διαστρωμάτωση ανά φύλο έδειξε πως ο επιπολασμός της παχυσαρκίας ήταν υψηλότερος στα κορίτσια προσχολικής ηλικίας σε σύγκριση με τα συνομήλικα αγόρια.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο θηλασμός κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής συσχετίστηκε αρνητικά με την ταχεία αύξηση βάρους, σε σύγκριση με τις άλλες εναλλακτικές μορφές σίτισης. Τα παιδιά που γεννιούνται με χαμηλό βάρος, είναι πιο πιθανό να τραφούν κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους, προκειμένου να αυξηθεί το βάρος τους και αυτό συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας τα επόμενα χρόνια.
Ρυθμός ανάπτυξης
Βρέθηκε, επίσης, θετική συσχέτιση μεταξύ του ανεπαρκούς ρυθμού ανάπτυξης κατά τη βρεφική ηλικία και του υπερβολικού βάρους ή της παχυσαρκίας σε προεφήβους.
Η καθυστερημένη ή η κακή γραμμική ανάπτυξη κατά τη βρεφική ηλικία μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και σχετικών συννοσηροτήτων αργότερα στη ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζεται η σημασία ενός βέλτιστου ρυθμού ανάπτυξης κατά τη βρεφική ηλικία, ως πιθανή στρατηγική πρώιμης πρόληψης της παχυσαρκίας.
Συμπερασματικά, οι συντάκτες της μελέτης αναφέρουν πως υπάρχει πλήρης ευθυγράμμιση της συσχέτισης μεταξύ της ταχείας ή κακής ανάπτυξης κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής και εμφάνισης παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία. Σημειώνουν, ωστόσο, πως απαιτείται περαιτέρω έρευνα, προκειμένου να καθοριστούν τα ακριβή σημεία διακοπής της τάσης.
Πηγη: https://www.iatronet.gr/