Στα σπάργανα η διά βίου εκπαίδευση στην Ελλάδα – Ουραγός μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ

Η πρόσβαση στην κατάρτιση κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου είναι περιορισμένη, η ποιότητα και το κόστος της εκπαίδευσης είναι αποσπασματική και η συμμετοχή περιορισμένη.

Την ώρα που το υπουργείο Υγείας παρεμβαίνει στον τρόπο διενέργειας των ιατρικών συνεδρίων, τα στοιχεία δείχνουν πως το κράτος απουσιάζει από τη συστηματική διά βίου εκπαίδευση.

Η χώρα μας κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Βρίσκεται στην τρίτη πριν από το τέλος θέση σε συμμετοχή σε προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, ξεπερνώντας μόνον την Πολωνία και τη Σλοβακία.

Το στοιχείο αυτό προφανώς απαντάει στο γιατί οι Έλληνες γιατροί καλύπτουν το κενό, μέσω των χορηγιών που παρέχουν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις σε συνέδρια και επιστημονικές εκδηλώσεις.

Αποκαλυπτικά για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας είναι τα στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ που παρέδωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του Οργανισμού στον πρωθυπουργό.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του ΟΟΣΑ, η εκπαίδευση των ενηλίκων διαδραματίζει αυξανόμενο ρόλο στην καριέρα των Ελλήνων.

Το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης – σημειώνουν – προσφέρει λίγα μονοπάτια για την ανάπτυξη επαγγελματικής εμπειρίας ή για την εκ νέου εξειδίκευση για την εξέλιξη των αναγκών στο χώρο εργασίας.

Πρόσβαση

Η πρόσβαση στην κατάρτιση κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου είναι περιορισμένη, η ποιότητα και το κόστος της εκπαίδευσης είναι αποσπασματική και η συμμετοχή περιορισμένη.

Οι μεταρρυθμίσεις το 2012 προσπάθησαν να αποκαταστήσουν την περιορισμένη προσφορά θέσεων σε προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης στα δημόσια ιδρύματα, ελευθερώνοντας τις προσφορές των ιδιωτικών ιδρυμάτων.

Τα προγράμματα πολλαπλασιάστηκαν, αλλά η ποιότητα και η αποτελεσματικότητά τους κρίνονται ως αποσπασματικά.

Οι ειδικοί του ΟΟΣΑ επικαλούνται την περίπτωση της Χιλής, όπου δημιουργήθηκε ένας φορέας αξιολόγησης της εκπαίδευσης, με ανεξαρτησία, αυστηρότητα και σαφήνεια.

Βελτίωση

Η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση αποτελεί μια διαδικασία συνεχούς βελτίωσης των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του γιατρού, διότι κατοχυρώνει την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών και διαφυλάσσει το κύρος του ιατρικού επαγγέλματος.

Η Πολιτεία απουσιάζει από τη διαδικασία αυτή και το κενό έχουν αναλάβει να καλύψουν επιστημονικές εταιρείες και Ιατρικοί Σύλλογοι, συχνά με την υποστήριξη φαρμακευτικών επιχειρήσεων.

Το υπουργείο Υγείας επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πιο αυστηρό πλαίσιο για τη διενέργεια ιατρικών συνεδρίων, δίνοντας κυρίαρχο ρόλο στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ).

Το προωθούμενο πλαίσιο προκαλεί αντιδράσεις και 14 επιστημονικές εταιρείες συμμαχούν, εξετάζοντας ακόμη και άσκηση νομικών μέσων.

 

Πηγη:http://www.iatronet.gr